بیت کوین عملکرد

بیت کوین : معرفی بیت کوین به زبان ساده در سال 2008 شخصی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو، بیت کوین را به عنوان یک سیستم پرداخت الکترونیکی همتا به همتای مبتنی بر ریاضیات و با هدف وسیله‌ای برای مبادله الکترونیکی امن مطرح کرد. این سیستم امکان پرداخت بدون عبور از یک جایگاه مرکزی، مثل بانک یا درگاه پرداخت را فراهم می‌سازد. در این مطلب می‌توانید کلیاتی در مورد ارز دیجیتال بیت کوین، مزیت‌های آن و تفاوت‌هایش با ارزهای فیات رایج بخوانید. آخرین بروزرسانی ۲۱ تیر ۱۳۹۸ 0 201 اشتراک برای از بین بردن پیچیدگی که بیت کوین (Bitcoin) را دربرگرفته است، باید آن را به دو بخش تقسیم کنیم. از طرفی، شما توکن بیت کوین را دارید که یک قطعه از کد است که نشان دهنده مالکیت یک مفهوم دیجیتالی بوده و چیزی شبیه به IOU (پروتکلی که بانک‌ها برای اینکه نشان دهند به کسی بدهکار هستند، از آن استفاده می‌کنند) مجازی است. از طرفی دیگر، شما پروتکل بیت کوین را دارید، که یک شبکه توزیع شده است که توازن توکن بیت کوین را حفظ می‌کند. هر دوی این‌ها به عنوان “بیت کوین” معرفی می‌شوند. این سیستم امکان پرداخت بدون نیاز به یک سیستم مرکزی، مثل بانک یا درگاه پراخت را فراهم می‌سازد. توکن‌ها کاملا به صورت الکترونیکی خلق و نگهداری می‌شوند. بیت کوین ها مثل دلار و یورو چاپ شده نیستند، آنها توسط کامپیوترها و نرم افزارهای رایگان در سراسر جهان تولید می‌شوند. بیت کوین اولین نمونه از چیزی است که امروز آن را ارز رمزنگاری‌ شده می‌خوانیم ،یک کلاس دارایی در حال رشد که با تاییدی بر پایه علم رمز نگاری چند ویژگی از ارزهای سنتی را نیز در خود دارد. چه کسی Bitcoin را به وجود آورده است؟ یک توسعه دهنده نرم افزار با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو(Satoshi Nakamoto) بیت کوین را در سال 2008 به عنوان یک سیستم پرداخت الکترونیکی مبتنی بر ریاضیات مطرح کرد. ایده این بود که یک وسیله مبادله ایجاد کند که مستقل از هرگونه جایگاه مرکزی باشد، ‌بتواند به طور الکترونیکی و در امنیت کامل منتقل شود، قابلیت اثبات را داشته باشد و در نهایت غیر قابل تغییر باشد. تا امروز کسی نمی‌داند که ساتوشی ناکاموتو واقعا چه کسی است. بیت کوین در چه مواردی با ارزهای سنتی متفاوت است؟ در صورتی که هر دو طرف تمایل داشته باشند از Bitcoin می‌توان برای پرداخت الکترونیکی و خرید کالا استفاده کرد. به این معنا که بیت کوین چیزی شبیه به دلار، یورو و یا ین قراردادی مرسوم است که به صورت دیجیتال هم مبادله می‌شود ولی با ارزهای فیات دیجیتال در این موارد متفاوت است: تمرکز زدایی (decentralization) مهم‌ترین ویژگی Bitcoin همین غیرمتمرکز بودن آن‌ است. هیچ ارگان یا سازمانی شبکه بیت کوین را کنترل نمی‌کند و توسط عده‌ای از برنامه‌نویسان داوطلب نگهداری و حفظ می‌شود و توسط یک شبکه باز و کامپیوترهای شخصی در سراسر دنیا اجرا می‌شود. بیت کوین افرادی را جذب خود می‌کند که از کنترل شدن پولشان توسط بانک‌ها و نهاد‌های دولتی ناراضی هستند. بیت کوین راه حلی برای “مشکل دوبار خرج کردن ” (Double spending) در ارزهای الکترونیکی (که به راحتی قابلیت کپی کردن ودوباره استفاده شدن را دارند) از طریق ترکیب هوشمندانه‌ای از علم رمزنگاری و انگیزه‌های اقصادی ارائه داد. در ارزهای فیات الکترونیکی، این عملکرد توسط بانک‌ها انجام می‌شود که این موضوع به آن‌ها کنترل سیستم سنتی را می‌دهد، ولی تمام معاملات در بیت کوین توسط یک شبکه باز و توزیع شده که هیچکس صاحب آن نیست، نگهداری می‌شود. عرضه محدود ( Limited supply) ارزهای فیات (دلار،یورو،ین وغیره) دارای عرضه نامحدود هستند بانک‌های مرکزی هر چقدر که بخواهند می‌توانند آن‌ها را تکثیر کنند و می‌توانند ارزش یک ارز را نسبت به بقیه ارزها دستکاری کنند و صاحبان این ارزها ( و مخصوصا شهروندهایی با در امد کم) باید این هزینه‌ها را تحمل کنند. بیت کوین، با یک الگوریتم بسیار اساسی کنترل می‌شود. تعداد کمی از بیت کوین‌های جدید هر ساعت اضافه می‌شوند و تا زمانی که تعداد آن‌ها به حداکثر 21 میلیون رسیده باشد، این روند ادامه پیدا می‌کند. این قضیه بیت کوین را به عنوان یک دارایی جذاب می‌کند، زیرا در تئوری، اگر تقاضا بالا برود و عرضه تکان نخورد و همان مقدار باقی بماند، ارزش بیتکوین افزایش می‌یابد. پست های مرتبط دستگاه‌های ماینینگ بیت کوین چقدر برق مصرف می‌کنند؟ ۲۰ مرداد ۱۳۹۸ تپروت (Taproot): گامی بزرگ برای توسعه بیت کوین ۱۹ مرداد ۱۳۹۸ نام مستعار(Pseudonymity) در حالی که معمولا فرستندگان پرداخت‌های الکترونیکی سنتی دارای نام و شناخته شده هستند (برای تایید اهداف و مبارزه با پول شویی و سایر قوانین) ، کاربران Bitcoin در تئوری به طور نیمه ناشناس عمل می‌کنند. از آنجا که هیچ مرکز “اعتبارسنجی”وجود ندارد، کاربران برای فرستادن بیت کوین به کاربر دیگر، احتیاجی به معرفی خود ندارند. وقتی که یک درخواست معامله ارسال می‌شود، پروتکل تمام معاملات قبلی را برای اطمینان از کافی بودن بیت‌کوین‌ها و همچنین قدرت فرستنده برای ارسال  آن‌ها چک می‌کند و سیستم احتیاجی به دانستن هویت فرستنده ندارد. در عمل هر کاربر توسط کیف پول (wallet) خود نشان داده می‌شود. معاملات به وسیله تلاش می‌توانند ردیابی شوند و همچنین در صورت لزوم قانونی، روش‌های شناسایی را ارائه داده است. علاوه بر این، اکثر صرافی‌ها قبل از اجازه خرید یا فروش بیت کوین، مطابق قانون باید هویت مشتریان خود را بررسی کنند، این راه دیگری است که استفاده ازبیت کوین‌ها را می‌توان ردیابی کرد و از آنجا که شبکه واضح و شفاف است، تمام مراحل مبادلات برای همه قابل پیگیری است. در حالی که ممکن است عده‌ای از این قضیه نگران شوند، ولی این بدان معنی است که هر معامله‌ای در شبکه بیت کوین نمی‌تواند مورد استفاده دوباره قرار بگیرد. تقسیم پذیری (Divisibility) کوچک‌ترین واحد بیت‌کوین ساتوشی (satoshi) نامیده می‌شود. هر صد میلیون ساتوشی یک بیت‌کوین است که به قیمت امروز، هر ساتوشی چیزی حدود یک صدم سنت(cent) می‌شود. بیت کوین قادر است تراکنش‌های بسیارریز و کوچکی را انجام دهد که پول الکترونیک سنتی نمی‌تواند.